บทที่ 117 ฆ่าฉันเสียเถอะ (125%)

ตั้งแต่จักรพรรดิถูกเมียไล่ให้ไปไกลๆ เพราะไม่อยากเห็นหน้า ดูเหมือนว่าบรรยากาศในฟาร์มมุกจะมีเมฆทะมึนมาบดบัง อึมครึมจนชวนขนหัวลุก หนาวยะเยือกจนคนงานอยากกลั้นใจตายวันละหลายหน ไม่ว่าใครหน้าไหนก็เข้าหน้าเขาไม่ติด รวมทั้งสิน กาจพล หรือแม้แต่คนช่างแหย่เจ้านายอย่างชายชาญ ก็ยังต้องรู้จักหลบหลีกเอาตัวรอด และสง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ